Adı

unutulmuş

bir parıltıydı

bugün

gün.

Henüz kalkmamış bir söz gibi

asılı durdu

suskun masa ortasında,

yükselmemiş bir sesin

gölgesiydi

hareli gözleri

ve

acemiydi

soluğu bebeksi

tadıyla,

yalnız rüzgâr girerken

kutsal

cümlelerin arasına