Yalnızlığına çok üzüldüğüm kuğu, sandalyeye astığım montuma tısladı. Verdiğim yeşil zeytinleri mideye indireli daha beş saniye bile olmamıştı ki saldırı gerçekleşti. İnsan bakış açısıyla olanlar bunlardı, peki onun açısından durum neydi acaba. Sahneyi diğer gözden izlemek her zaman bir orta yol bulabilmeyi mümkün kılıyor. İnsan için o bir hayvan ve yapabilecekleri sınırlı ama ya kendisi için. Sandalyede asılı siyah mont onun algısına göre kendisinden büyük boyutlu bir tehlikeydi sadece. Göl onundu. Alanına giren şey eğer dostu değilse düşmanıydı. Hayvanlar yaratılıştan çok netler. Al sana kocaman beyaz kanatlı, zarif bir ders, çayımı içtim ve sadece yazdım.